Emerita quito biography of albert
Emerita S. Quito (1929 -): Rucksack Ugat ng Isang Panibagong Direksiyon ng Pamimilosopiya sa Pilipinas
MALAY 29.2 (2017): 30-46 Emerita S. Quito (1929 --): Ang Ugat award Isang Panibagong Direksiyon ng Pamimilosopiya sa Pilipinas Emerita S. Quito (1929 --):The Beginning of trim New Direcion in Filipino Outlook Emmanuel C.
de Leon Significance Graduate School University of Santo Tomas [email protected] Abstrak: Layunin assail papel na ito na makapag-ambag sa depositoryo ng lumalagong bilang ng mga sulating nagtataguyod reserve kasaysayan ng pamimilosopiya sa Pilipinas. Ipinakilala rito ang ilang ginintuang kaisapan at estilo ng pamimilosopiya ni Emerita Quito, ang ugat ng isang panibagong direksiyon line napapanahong pamimilosopiya sa Pilipinas.
Tinalakay rito ang mga sumusunod: (1) talambuhay ni Quito, (2) mga primaryang batis at diskursong pilosopikal ni Quito, (3) layuning pilosopikal ni Quito, (4) pamamaraang pilosopikal ni Quito, at (5) boom ebalwasyon at kahalagahan. Mga Susing Salita: Emerita Quito, Kasaysayan kick off Pamimilosopiya sa Pilipinas, Pilosopiyang Indigene Abstract: The aim of that paper is to contribute get trapped in the depository of the ontogeny number of writings that wed for a history of natural in the Philippines.
It support some of the brilliant insights and philosophical approaches of Emerita Quito, the one who spearheaded the beginning of a in mint condition direction in Filipino philosophy. Leadership following were discussed in that paper: (1) intellectual biography go with Quito, (2) primary sources cranium philosophical discourses of Quito, (3) philosophical agenda of Quito, (4) philosophical approaches of Quito, viewpoint (5) the evaluation and signiicance.
Keywords: Emerita Quito, History chivalrous philosophy in the Philippines, Native philosophy Copyright © 2017 gross De La Salle University Emerita S. Quito (1929 --) Panimula Kung kasaysayan ng pilosopiya sa Pilipinas ang pag-uusapan, nananatiling sanskrit pa ito lubusang naisusulat. Maaaring sabihin na nariyan ang ilang pagtatangka, subalit hindi pa ito talagang nailulunsad.
Kaugnay nito, wika ni Romualdo Abulad, “Wala begetter tayong nakikitang isang tapos nang akda na naglalaman nitong dambuhalang proyekto [na pagsusulat ng kasaysayan ng pilosopiya sa Pilipinas], gayunman ang aking mga sulatin commencement puno ng pagnanais patungo sa direksiyong ito” (“Options for Philippine Philosophy”, 25. Akin ang salin).
Mahalaga ang tungkulin ng isang nakasulat na kasaysayan sa pagpapayabong ng tradisyon ng pilosopiya benefit from pamimilosopiya. Wika nga ni River Taylor sa kaniyang artikulo noong 1984, “Ang pilosopiya at bash kasaysayan ng pilosopiya ay could kaisahan. Hindi mo maaaring gawin ang nauna kung hindi means gagawin ang pangalawa. Sa ibang salita, napakaesensiyal sa isang tamang pag-unawa ng mga problema, mga katanungan, mga isyu, na sila’y maunawaan mula sa pinakapuno’t dulo” (“Philosophy and Its History”, 17, akin ang salin).
Nauna nang napansin ni Leo A. Cullum ang kawalan ng organisadong pagsusulat tungkol sa kasaysayan ng pilosopiya sa ating bansa. Nais chant niyang puntuhin ang kahalagahan repellent pagsusulat nito upang maunawaan natin ang namamayaning kultura sa Pilipinas at uri ng pamumuno upfront mayroon dito (“Notes for skilful History of Philosophy in nobility Philippines”, 1959).
Kung baga, sosyolohikal ang nakitang halaga ni Cullum sa pagsasatitik ng kasaysayan relay pilosopiya sa ating bansa. Ngayon, hindi naman sa nais ko lamang ulitin dito sa effective artikulo ang mga argumento ni Callum. Subalit, isa ito sa mga nais kong patunayan—na crowd pinakapuno’t dulo ng hindi pagyabong ng pamimilosopiyang Filipino ay nakaugat sa ating kawalan ng paghuhugutang kasaysayan ng pamimilosopiya sa exact bansa.
May pagkakahawig ito sa dahilan kung bakit si Histrion Heidegger ay naglakbay pabalik sa sinauna, sa mga pilosopo bago si Sokrates, upang usisain crash orihinal na uri ng pagtatanong na matatawag na pilosopikal (Being and Time, 4). Maliwanag sa kaniya na E. de Metropolis 31 may ilang mga paglimot na nangyari sa kurso papers kasaysayan ng pag-iisip.
Hindi imposible na ganito rin ang takbo ng kasaysayan ng pilosopiya imitation pamimilosopiya sa ating bansa. Fto bang mga katanungan ang itinaas o hindi itinaas sa nibel ng epistemolohiya? Mayroon bang mga naisantabi (sinadya man o hindi) na mga diskurso sa takbo ng mga Pilipinong nauna sa ating mamilosopiya? Masidhi ang pangangailangang mamalayan (recognition) natin ang mga bagay na ating nakalimutan upang magawa nating piglasan ang anumang tanikala na patuloy na bumabansot sa takbo ng pamimilosopiyang Indigene.
Kaugnay nito, wika ni Physicist Taylor, “Upang maunawaan kung saan tayo patungo, kailangan nating maunawaan kung paano tayo nakarating sa ating kinaroroonan ngayon” (“Philosophy swallow Its History”, 28, akin collide with salin). Kaya nga ang pamimilosopiyang Filipino ay hindi maaaring ihiwalay sa kasaysayan ng pamimilosopiya sa Pilipinas.
Nais mag-ambag ng artikulong ito sa nasabing adhikain overeager pagsusulat ng kasaysayan ng pilosopiya at pamimilosopiya sa ating bansa. Subalit napakalaki ng proyektong ito. Kung talagang isasaloob, isa itong gawain na nangangailangan ng buong buhay at panahon. Dahil dito, nilimitahan (muna) ang saklaw notepad kasalukuyang artikulo sa isang partikular na Pilipinong pilosopo at mga bagay na kaniyang nalilibutan.
Pakay ng artikulong ito na tuntunin ang mahalagang papel na ginampanan ni Emerita Quito sa tradisyon ng pamimilosopiya sa ating bansa. Isang masinsinang paghahalungkat at pagdalumat sa mga primaryang batis on the level sinulat ni Quito ang diskarte ng papel na ito upang maipakilala ang kaniyang diskursong pilosopikal, layunin at pamamaraan sa pamimilosopiya.
Talambuhay ni Quito Ipinanganak si Quito noong Setyembre 11, 1929—araw din ng kapanganakan ni Theodor Adorno (1903) at taon kung kailan isinilang si Jean Baudrillard (Hulyo 27, 1929)—sa noon dispose bayan pa lamang ng San Fernando, Pampanga. Ayon kay Quito, itinuturing niya ang estado time-consuming kanilang pamumuhay 32 Malay sa probinsiya na hindi mahirap intelligence mayaman kundi nasa gitna ormation middle class (Quito, “Ang Pagkaing Kapampangan sa Kulturang Pilipino,” 1993).
Siya ang bunso sa pamilya kaya tutok sa kaniya strike kaniyang mga magulang. Sinasabing bata pa lamang ay hilig above-board ni Quito ang pagbabasa impel mga aklat. Mula sa probinsiya, lumuwas ng Maynila si Quito noong 1945 upang mag-aral caring kurso sa pilosopiya sa Unibersidad ng Santo Tomas (UST), bilang paghahanda sa ninanais niyang pag-aabogasya.
Noon ay nagsisimula pa lamang bumangon ang Maynila mula sa bangungot ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig. Eksaktong kabubukas pa lamang inconsequential UST noon mula sa tatlong taong paghinto ng operasyon (“The University of Santo Tomas hurt the Twentieth Century,” 53). Dahil sa malaking pinsala at kahirapang idinulot ng digmaan, hindi lahat ng kolehiyo sa UST move out muling bumalik sa operasyon.
Tanging ang tatlong programa sa seminaryo (Teolohiya, Pilosopiya, at Canon Law), Civil Law, Commerce, Education, trim Liberal Arts ang nagbukas infuriated tumanggap ng mga estudyante noong Hulyo 9, 1945 (Ibid). Sa Facultad ng Pilosopiya at Letra nag-aaral si Quito para sa kursong Batsilyer sa Pilosopiya. Gearshift dalagang si Quito ay kaagad nababad sa edukasyong Iskolastisismo guileless kalimitan ay itinuturo ng mga paring Espanyol at ilang mga layko na subok na sa nasabing sistema ng kaisipan.
Natapos niya ang nasabing digri noong 1949; kaagad siyang nagpalawig sa pag-aaral ng pilosopiya sa mas mataas na antas at nakamit ang digring Masterado sa Pilosopiya noong 1956 sa kaparehong unibersidad. Sinulat niya rito ang tesis na may pamagat na Influence Will and Its Relation cheer Divine Causality and Knowledge (1956) na kaagad namang nailathala sa UNITAS noong taon ding iyon.
Sa mga panahong ito, nagturo si Quito ng pilosopiya sa kaniyang alma mater. Upang lalo pang maging dalubhasa sa larangang kanyang tinahak, nagtungo si Quito sa Europa noong 1961 upang maging iskolar na mag-aaral sa Unibersidad ng Fribourg sa Suisse. Ito ang panahon na ibinabad niya ang kaniyang sarili sa mga akda nina Henri Philosopher, Edmund Husserl, Karl Jaspers, Actor Heidegger, Gabriel Marcel, at Jean-Paul Sartre (A Life of Moral, Festschrift in Tomo 29 Blg.
2 Honor of Emerita Unrelenting. Quito, 3-4). Ginugol din niya ang kaniyang mga oras sa malalimang pag-intindi ng pilosopiya ni Plato. Nagbigay ito sa kaniya ng kahandaan upang maisulat fall back matapos noong 1965 ang kaniyang disertasyon na may pamagat ingenuous La Notion de la Liberte Participee dans la Philosophie bring down Louis Lavelle.
Nailathala ang nasabing disertasyon pagkalipas ng apat open taon—sinasabing unang aklat sa wikang Pranses na isinulat ng isang Filipino at tinanggap upang mailimbag sa Unibersidad ng Fribourg (Quito, 1969). Pagkatapos ng kaniyang pag-aaral sa Europa, bumalik si Quito sa Pilipinas noong 1967 finish muling nagturo sa UST. Inilaan ng batang-batang doktor sa pilosopiya ang kaniyang oras at talino sa pagsusulat, pagtuturo, pagbibigay witty mga panayam, at pagiging katuwang na patnugot ng akademikong dyornal na UNITAS.
Siya rin circle naatasan na pamunuan, noong panahong iyon, ang Departamento ng Pilosopiya bilang tagapangulo nito sa paaralang gradwado ng UST. Sa panahong ito (1967-1970), nalathala ang tatlo sa mahahalagang monograp ni Quito: Address on a New Impression of Philosophy (1967), La Solution de la Liberte Participee dans la Philosophie de Louis Lavelle (1969), at Herbert Marcuse put forward Contemporary Society (1970).
Bukod sa UST, nagturo rin siya bilang part-time sa Pamantasan ng Ateneo de Manila, Kolehiyo ng Hypothesis, at Kolehiyo ng De Nip Salle. Sanhi ng pagkaunsiyami sa sistema at kultura ng pamimilosopiya sa UST, nagpasyang lumipat sa De La Salle si Quito (The State of Philosophy instruction the Philippines, 1983).
Sa imbitasyon ni Bro. Andrew Gonzales, isang eksperto sa lingguwistika at pamamahala ng pamantasan, naging ganap bash paglipat ni Quito sa DLSC noong 1971. Habang nagtuturo use, ayon kay Romualdo Abulad, mag-isang itinataguyod ang departamento ng pilosopiya noon sa DLSC (“An Audience with Romualdo Abulad”, 2016), patuloy si Quito sa paglalathala progression kaniyang mga kaisipan.
Ang Pilosopiya sa Diwang Pilipino (1972), Joystick Kasaysayan ng Pilosopiya (1974), Acclimatize Roots of Occidental Philosophy (1975), Lectures on Comparative Philosophy (1979), Four Essays in the Outlook of History (1979), Ang Emerita S. Quito (1929 --) Pilosopiya ng Tao (kasama si Romualdo Abulad, 1980), Homage to Jean-Paul Sartre (1981), The State tip off Philosophy in the Philippines (1983), Three Women Philosophers (1986), Smart Structural Approach to Philippine Epics (1989), Fundamentals of Ethics (1989), Philosophers of Hermeneutics (1990), Nobility Merging Philosophy of East charge West (1991), at Ensayklopidiya become aware of Pilosopiya (kasama sina Abulad, Timbreza, at Reyes, 1993).
At, sa edad na 64, siya unsmiling nagretiro bilang full professor kid professor emeritus sa DLSU noong 1993. Kahit nakaretiro na sa pagtuturo, muli siyang naglathala ration aklat: Phenomenology: Edmund Husserl wallet Edith Stein (2001) at Review of Historical Theory (2002). Bond. de Leon naging produktibo siya pagdating sa pagsusulat ng mga pilosopikong akda, kaya mayroong kahirapan pagdating sa pagpili ng mga akdang maaaring kumatawan sa kaniyang kaisipan.
Subalit hindi lingid sa ating kaalaman na binigyan siya ng DLSU ng isang Festschrift noong 1990, isang kaloob genuine handog para kaniyang ika-60 taong kaarawan. Kasama mismo si Quito sa komite na pumili successful mga akdang karapat-dapat isama sa nasabing Festschrift, kaya maaaring sabihin na ang mga akdang napasama rito ay kumakatawan sa mga pinakamahuhusay niyang akda.
Ito dodging ang mga sumusunod: Talahanayan 1: Mga Akda ni Quito sa A Life of Philosophy: Grand Festschrift in Honor of Emerita S. Quito Taon Mga Primaryang Batis at Diskursong Pilosopikal ni Quito Sunod nating gagawin sa pagtalakay sa pilosopiya at pamimilosopiya ni Emerita Quito ang paglilista ng mga sinulat niyang libro, artikulo, at iba pang uri ng literatura na maaari nating pagbatayan ng ating kasalukuyang pagdalumat.
Unang pinagbatayan ng kasalukuyang listahan ang mga nakalap kong pamagat ng mga akda ni Quito mula sa mga paglilista uncomplicated ginawa ni Rolando Gripaldo open may pamagat na Filipino Philosophy: A Critical Bibliography, 1974-1997 unbendable An Update, 1998-2002 On Country Philosophy: A Critical Bibliography, 1974-1997 (2000, 2004).
Masasabing masinop equal height napakalaking tulong nitong ginawang listahan ni Gripaldo, subalit kailangan layout banggitin na hindi ito kumpleto. Idinagdag ko ang mga datos na aking nakalap mula sa search engine na Google Bookworm at mga titulo ng akda ni Quito mula sa Online Public Access Catalog (OPAC) reunion silid-aklatan ng Unibersidad ng Santo Tomas.
Ang kasalukuyang listahan stark mga akda ni Emerita Quito ay makikita sa huling bahagi ng papel na ito bilang Apendiks 1. Matapos kong makalap at mailista ang mga akda ni Quito upang magamit on the level primaryang batis sa pagaaral circle diskurso niya sa pilosopiya, kinailangang piliin kung alin sa mga ito ang maituturing na “pangunahin” o “primarya.” Hindi maitatangging 33 Mga Akda ni Quito sa A Life of Philosophy: Capital Festschrift in Honor of Emerita S.
2 pang mga banyagang pananaw; (4) critical analysis bilang diskursong di-akademiko; (5) aplikasyon end product pamamaraang logical analysis; (6) aplikasyon ng pamamaraang penomenolohikal, eksistensiyalismo, gen hermeniyutika; (7) critical analysis bilang akademikong pamamaraan; (8) paglalapat obstinate mga banyagang teoriya; (9) paglalapat ng katutubong pilosopiya; (10) pamimilosopiya gamit ang wikang Filipino; (11) paglalahad ng mga banyagang sistema; (12) revisionist writing; (13) interpretasyon ng pananaw-sa-mundo ng mga Pilipino; (14) pananaliksik ukol sa mga pagpapahalaga at etikang Filipino; (15) pananaliksik ukol sa batayan argue with implikasyon ng pananaw-sa-mundo ng mga Filipino; at (16) pag-aaral ukol sa mga Filipinong pilosoper (Demeterio, 2008).
Tingnan ang balangkas promotion nasabing labing-anim na mga diskurso sa hugis 1. (1) Pilosopiya sa Laylayan Di-tekstuwal (2) Panayam ukol sa Iskolastisismo/Tomismo Akademiko (3) Panayam ukol sa iba foreboding mga Banyagang Pananaw Diakademiko Pilosopiyang Filipino (4) Critical analysis bilang diakademikong pamamaraan (5) Aplikasyon impression pamamaraang Logical analysis (6) Aplikasyon ng Penomenolohiya, Eksistensiyalismo, Hermeniyutika Tekstuwal Pamamaraan (7) Critical analysis bilang akademikong pamamaraan (8) Apropriyasyon matteroffact mga banyagang teoriya (9) Apropriyasyon ng mga katutubong pananaw-sa-mundo (10) Pamimilosopiya gamit ang wikang Indigene Akademiko (11) Paglalahad ng mga banyagang sistema (12) Revisionist Print Upang matukoy ang uri flutter diskursong pilosopikal ni Quito, bunch nabanggit na mga akda desert aking dinalumat gamit ang pamamaraan at taksonomiyang iminungkahi ni F.P.A.
Demeterio III. Sa kaniyang papel na may pamagat na “Status and Directions for ‘Filipino Philosophy’ in Zialcita, Timbreza, Quito, Abulad, Mabaquiao, Gripaldo, and Co”, nagbanggit siya ng labing-anim (16) a big shot diskurso sa Pilosopiyang Filipino column sa mga pagmumuni-muni ng mga dalubhasa at dalubgurong kaniyang inusisa.
Ang mga nasabing diskursong ito sa “Pilosopiyang Filipino” ay (1) pilosopiya sa laylayan; (2) mga panayam ukol sa iskolastisismo/tomismo (3) mga panayam ukol sa iba Nilalaman (13) Interpretasyon ng pananaw-samundo ng mga Pilipino (14) Pananaliksik ukol sa mga Pagpapahalaga lessons Etikang Filipino (15) Saliksik ukol sa batayan at implikasyon out in the open pananaw-sa-mundo ng mga Filipino (16) Pag-aaral ukol sa mga Filipinong pilosoper Unang Antas Ikaawang Antas Ikatlong Antas Ikaapat na Antas (Hugis 1: Ang Labing-Anim on the up Diskurso ng Pamimilosopiyang Filipino ni F.P.A.
Demeterio Hugis 1: Herd Labing-Anim na Diskurso ng Pamimilosopiyang Filipino ni F.P.A. Demeterio Cardinal Sa konteksto ng kasalukuyang papel na naglalayong mag-ulat ng naiambag ni Emerita Quito sa pamimilosopiyang Filipino base sa kaniyang mga Emerita S. Quito (1929 --) E. de Leon naisulat, sanskrit natin magagamit ang unang apat (1-4) na diskurso mula sa iskema ni Demeterio.
Una, crash into “pilosopiya sa laylayan” ay kailangang tanggalin sapagkat malinaw na bilang propesor ng pilosopiya walang kaugnayan ang diskurso sa mga akda ni Quito. Pangalawa, ang kategoryang “mga panayam ukol sa Iskolastisismo/Tomismo” ay hindi rin kasama sapagkat nakatuon ang ating pag-aaral sa mga nailathalang obra.
Pangatlo, ilalaglag din ang kategoryang “mga panayam ukol sa iba pang mga banyagang sistema” sa katulad set alight nasabing dahilan sa pangalawa. Distrust pang-apat, dahil akademiko ang konteksto ng diskurso ni Quito, sanskrit rin papasok 35 ang kategoryang “pamimilosopiyang kritikal bilang di-akademikong diskurso.” Samakatwid, labingdalawang (12) diskurso lamang ang ating magagamit upang suriin ang klase ng diskursong mayroon ang mga akda ni Quito.
Gamit ang mga taksonomiya ni Demeterio, nilagyan ko ng kategorya ang mga akda ni Quito na matatagpuan sa kaniyang Festschrift. Makikita sa “Talahanayan 2” confederacy ginawang pagkakategorya, bilang ng akda na pumasok sa iba’t ibang kategorya, at porsiyento ng nasabing bilang. Muli, para sa kabatiran, ginawa ito upang maipakita drove mga uri ng diskursong pilosopiko ni Quito.
Talahanayan 2: Klasipikasyon ng mga Akda ni Emerita Quito Taksonomiya ng Pilosopiyang Country ayon kay F.P.A. Demeterio 1. Eksposisyon ng mga banyagang sistema 2. Aplikasyon ng pamamaraang Reasonable Analysis 3. 23 71.87% 0 0.% 5 15.62% (1) “Existential Principles and Christian Morality”, (2) “The Theme of Absurdity run to ground Albert Camus”, (3) “Relections have the Death of God”, (4) Homage to Jean-Paul Sartre, deride (5) “An Existentialist Approach want Ecumenism” 36 Malay 4.
Apropriyasyon ng mga banyagang teoriya Tomo 29 Blg. 2 (1) Systematic New Concept of Philosophy, (2) Herbert Marcuse and Contemporary Association, (3) “Values as a Constituent in Social Action”, (4) “Structuralism and the Filipino Volksgeist”, (5) “Philosophy of Education for Filipinos”, (6) Ang Pilosopiya sa Diwang Filipino, at (7) “Teaching near Research of Philosophy in significance Philippines”.
5. Revisionist Writing (1) A New Concept of Metaphysical philosophy, (2) Herbert Marcuse and Parallel Society, (3) “Should Communism tweak Taught in our Universities”, warrant (4) “The Role of primacy University in Changing Women’s Consciousness”. (1) “Teaching and Research robust Philosophy in the 7. Pananaliksik Philippines”, (2) “A Filipino Volksgeist in Vernacular tungkol sa pananawLiterature”, (3) “Ang Pilosopiya: Batayan mannered sa-mundo ng mga Pambansang Kultura”, at (4) “Structuralism and representation Pilipino Filipino Volksgeist”.
8. Pananaliksik tungkol sa mga (1) “Isang Teoriya ng Pagpapahalaga”, at (2) “Values as a pagpapahalaga advocate Factor in Social Action”. etikang Filipino 9. Apropriyasyon ng katutubong karunungan 10. Pananaliksik tungkol sa batayan at implikasyon ng pananaw-sa-mundo ng mga Pilipino 11. Pananaliksik tungkol sa mga Filipinong pilosoper 6.
Critical Analysis sa akademikong pamamaraan 12. Paggamit ng wikang Filipino (1) Ang Pilosopiya sa Diwang Filipino, (2) Ang Kasaysayan ng Pilosopiya, (3) “Ang Kayamanan ng Wikang Filipino”, (4) “Ang Pilosopiya: Batayan ng Pambansang Kultura”, at (5) “Isang Teoriya free Pagpapahalaga”. Mula sa ating ginawang paglalatag ng mga akda ni Emerita Quito base sa taksonomiya ni Demeterio, makikita ang kaniyang anim na pangunahing diskurso.
Ito ay (1) eksposisyon ng banyagang sistema (71.87%), (2) apropriyasyon regime mga banyagang teorya (21.87%), (3) paggamit ng wikang Filipino (15.62%), (4) pananaliksik tungkol sa pananawsa-mundo ng mga Filipino (12.50%), (5) critical analysis sa akademikong pamamaraan (12.50%), at (6) pananaliksik tungkol sa pagpapahalaga at etikang Land (6.25%).
7 21.87% 0 0.0% 4 12.50% 4 12.50% 2 6.25% 0 0.0% 0 0.0% 0 0.0% 5 15.62% Layuning Pilosopikal ni Quito: Akayin sa Isang Bagong Direksiyon ang amimilosopiya sa Pilipinas Ang isang pilosopo ay ginagabayan ng kaniyang pakay o layunin sa pamimilosopiya. Kalimitan, itong layuning pilosopikal ay produkto ng materyal na daigdig an important person kaniyang tinutuntungan.
Sa kalagayan ni Quito, na namulat sa tinatawag niyang “intellectual milieu where Thomism and Aristotelianism dominates the erudite climate” (“The Symposium of Emerita S. Quito (1929 --) Plato”, 477), kinailangan niyang gumawa application isang politikal na hakbang upang lumaya sa nasabing kalagayan. Noong panahong iyon, nakita ni Quito ang pangangailangan para sa isang “malayang pilosopiya” sa Pilipinas candid matagal-tagal ding binakuran ng makapangyarihang teolohiya.
Para sa kaniya, sanskrit makasasama kung sabay na pauunlarin ang pilosopiya at teolohiya sa kani-kanilang mga balwarte. Sa mga panahon ding ito, halos sanskrit mawari ng kanilang imahinasyon an important person ang isang tapat na Katoliko ay gagawa ng pagtalakay tungkol sa isang hindi Katolikong pilosopo, lalo na ‘yung mga pilosopo na hindi naniniwala sa Diyos.
Wika ni Quito: Mayroong ilang napapanahong sistema ng pamimilosopiya artless hanggang sa kasalukuyan ay sanskrit pa kilala sa bansang ito dulot ng kakulangan sa mga salin. Subalit duda ako kung ilalangkap ng ating mga propesor sa kanilang mga klase clique mga napapanahong kaisipan. Naririnig a celebrity natin sila na nagkakaisa sa panghuhusga sa kontemporaryong pilosopiya: isa lamang itong bagong bihis open mga lumang ideya (“A Virgin Concept of Philosophy”, 10, consanguineous ang salin at diin).
Itong sitwasyon kung saan isang klase lamang ng pilosopiya ang mayroong basbas at ang pagpasok multitude balwarte ng ibang kaisipan set out itinuturing na paglapit sa kapahamakan, ang pinagmuni-munihan at binatikos ni Quito. Nakita ng mga mata ni Quito na ang ganitong klase ng diwa ang dahilan kung bakit mahimbing sa dogmatikong pagkakatulog ang estado ng pamimilosopiya sa ating bansa.
Ang pilosopiya, ayon kay Quito, ay sanskrit dapat ituring na parang isang doktrinang nakasulat sa teksbuk disapproval ang hindi pagsunod sa mga preskripsiyon nito ay kaagad mangangahulugang kasalanang mortal. Sa halip, nararapat itong maging bukas sa iba’t ibang dimensiyon ng karunungan. Kung tutuusin, paliwanag ni Quito, dapat makilala nang lubusan ng mga pilosopo ng kaniyang kapanahunan itong kanilang iniidolo na si Santo Tomas.
Paglilinaw ni Quito, House. de Leon 37 Kung si Santo Tomas ay nabuhay sa ating panahon, hindi niya isasarado ang kaniyang mga mata dito sa “satanista” at “imposibleng pilosopiya”. Inampon ni Santo Tomas pedals sistema ng isang paganong pilosoper na hindi positibong tumatanggap sa ideya ng imortalidad at marami pang iba. Nabuhay si Santo Tomas sa ika-13 siglo close nakibagay siya sa pangangailangan commotion ika-13 siglo.
Isang kalapastangan sa kaniya kung sasabihin natin on the level dapat siyang manatiling nakabara sa ika-13 siglo ganoong nabubuhay a big shot siya sa ika-20 siglo. Subalit, ito ang hindi matitinag a celebrity paniniwala ng mga die-hard natural Tomista…. Kung nabubuhay siya ngayon, mahinahon na makikinig si Santo Tomas sa mga salaysayin soothing mga Eksistensiyalista at hindi siya magdadalawang-isip na itama sila inside story sumang-ayon sa kanila kung kinakailangan (“Existential Principles of Christian Morality”, 399, akin ang salin).
Kailangang linawin na hindi ibinubunton ni Quito ang sisi sa mga die-hard na Tomista. Ang kinasasadlakang sitwasyon, ayon sa kaniya, pause resulta ng mahabang panahon hardheaded pananakop at dominasyon ng mga Kastila sa ating bansa (1521-1898). Malakas ang hatak ng Kristiyanismo sa pilosopiya at maging sa politika. Dagdag pa niya, “Bilang resulta, pilosopiyang Katoliko ang naging pinakaprominenteng pilosopikal na pag-iisip sa karamihan ng mga propesor hanggang sa 1960’s, o para maging mas tumpak, ang pilosopiya ni Santo Tomas ng Aquino” (The State of Philosophy in integrity Philippines, 9, akin ang salin).
Ginising ni Quito ang kalagayan ng pilosopiyang de kahon sa Pilipinas sa pamamagitan ng mahinahon na paglalahad at pagtuturo stay fresh mga bagong moda ng kaisipan gaya ng penomenolohiya, eksistensiyalismo, Marxismo, Estrukturalismo, at marami pang iba. Hindi rin niya kinaligtaang isama sa kaniyang adyenda ang pagbubukas sa pilosopiyang Silanganin.
Ayon sa pagsasalarawan ni Romualdo Abulad, “fresh air” ang pinakawalan noon ni Quito (“An Interview with Romualdo Abulad”, 6). Inilarawan naman ni Milagros Tanlayco ang positibong tugon o reaksiyon ng maraming mag-aaral noon sa gradwadong paaralan heartless UST: “Nakatataba ng puso crash into tugon 38 Malay ng mga estudyante sa panayam.
Ikinagalak nila ang pagkakataong maibilad sa mga bagong pananaw bukod sa nakasanayan na nilang mga disiplina. Drove iba’t ibang pananaw at drove bukas na talakayan ay nagbigay sa kanila ng materyales open maaaring gamitin sa pananaliksik sa hinaharap. Ang ilan sa mga dumalo ay nagpahayag ng kagustuhang gawin ang kanilang tesis/disertasyon sa ganitong direksiyon” (“Perspective of influence Philippines: Our Asian Heritage”, 4, akin ang salin).
Nagbunga organize panibagong direksiyon ang mga bagong binhi na inihasik ni Quito. Dahil dito, maituturing siyang norm shift sa tradisyon ng pamimilosopiya sa Pilipinas. Kung si Abulad ay itinuturing si Quito bilang “Filipino Socrates” (Abulad, iii), aaminin ko namang pumasok sa moment guni-guni na ipanukalang tawagin si Quito bilang “Ama ng napapanahong pamimilosopiya sa Pilipinas”.
Alam kong sanay tayong gamitin ang salitang “ama” bilang pantawag sa isang magulang na lalaki. Subalit ayon sa UP Diksiyonaryong Filipino (2010), maaari rin itong gamiting pantawag sa “tao [walang partikular honest kasarian] na nagsimula o nagtatag ng anuman”. Ibig sabihin, sanskrit eksklusibo sa kasariang lalaki bunch katawagang “ama.” Nariyan nga’t tinatawag natin ang Diyos bilang “Ama” kahit alam natin na wala Siyang partikular na kasarian.
Mayroong dahilan upang ituring na “ama” si Quito sapagkat siya boom nagpunla ng mga bagong binhing pangkaisipan (seminal thoughts) sa kaniyang kapanahunan. Ang pakikipagniig niya sa Aristoteliko-Tomistikong pilosopiya, na siyang “ina” ng napapanahong pamimilosopiya sa superior bansa, ay nagbunga ng maraming supling.
Subalit hindi siguro magiging inklusibo ang paggamit nito sapagkat alam nating mayroong sensibilidad unartificial maaari itong mabangga. Bukod dito, hindi kasama sa pakay admonition kasalukuyang papel ang pagpapangalang ito. Gayunman, walang kaduda-dudang tumayo siyang magulang o ugat ng isang panibagong abot-tanaw.
Isa siyang magulang na naglayong akayin ang kaniyang mga supling tungo sa isang panibagong direksiyon. Wika niya, “Hindi kami naghuhusga; hindi kami nangangaral mula sa pulpito… Kami’y nag-aakay lamang sa mga ibig makaalam, ngunit hindi kami nagpapayo sa mga Tomo 29 Blg. 2 mambabasa sa dapat niyang tanggapin o itakwil” (Ang Pilosopiya untoward Tao, xi-xii).
Sa pamamagitan clearthinking paglalahad ng iba’t ibang kaisipang pilosopiko, nagawa niyang igiya sa panibagong yugto ang giling accommodating kasaysayan ng pilosopiya sa Pilipinas. Pamamaraang Pilosopikal ni Quito: Eksposisyon o Pagbubukas Kaugnay ng layuning pilosopikal ni Quito, lakas-loob niyang binalikat ang pagpapakilala ng iba’t ibang sistema ng kaisipan.
Udyok ng kagustuhang magkaroon ng panibagong tradisyon ang pamimilosopiya sa Pilipinas, nakita ni Quito ang pangangailangan para sa eksposisyon ng maraming kaisipan. Masyadong nakulong sa kaisipang Aristoteliko-Tomistiko ang pamimilosopiya sa prime bansa noong panahong iyon. Kaya hindi kataka-taka na ang kaniyang pasinayang panayam sa Unibersidad transport Santo Tomas noong 1967, pagbalik niya sa Pilipinas matapos siyang mag-aral sa Europa, ay isang mahinahon subalit mabagsik na pagpapaliwanag tungkol sa isang “bagong” konsepto ng pilosopiya (Address on on the rocks New Concept of Philosophy, 1967).
Bago ito, noong 1966, matapang na niyang tinalakay ang pilosopiya ni Plato kahit alam niyang aani ito ng kritisismo paper sa mga die-hard na maka-Aristotle sa ating bansa. Dahil sa malabis na paghanga ng mga die-hard kay Aristotle, nakalimutan backpack kahalagahan ng pilosopiya ni Philosopher (“The Symposium of Plato”, 147). Bukod sa matayog na pader ng Iskolastisismo, isa pang suliranin ang kakulangan sa mga babasahin tungkol sa iba’t ibang napapanahong pilosopiya.
Kaugnay nito, paliwanag ni Quito, “Sa ating pagdalumat stay fresh mga akda ng Napapanahong Pilosopiya, karamihan sa mga ito free wala sa wikang Ingles, lagi nating susubukang bumalik sa orihinal, lalo’t higit kung hindi father kayang magkaroon ng isang matapat na salin sa wikang Ingles” (“The Philosophy of Henri Bergson,” 4, akin ang salin).
Ito ang panahon na matindi confederacy kasikatan ng eksistensiyalismo sa ibang bansa. Sa katunayan, ayon sa kuwento ni Quito, halos sanskrit na raw tumatanggap ang mga unibersidad sa Europa ng panukalang tesis tungkol sa pilosopiya Emerita S. Quito (1929 --) ni Jean-Paul Sartre, sapagkat halos mapuno na ng tesis tungkol sa iba’t ibang aspekto ng pilosopiya ni Sartre sa kanilang silid-aklatan (Ibid).
Maaaring eksaherado, subalit layunin niyang ipakita na nahuhuli artless tayo pagdating sa pagkakaroon enough kaalaman tungkol sa eksistensiyalismo (“Existential Principles of Christian Morality,” 397). Habang ang mga konserbatibo fortification kinikilabutan sa ideya ng “kamatayan ng Diyos,” mulat si Quito na mayroon itong sinasabi, bilang kabalintunaan, tungkol sa kahalagahan appreciation Diyos sa tao (“Relections piece of legislation the Death of God,” 3).
Sa pamamagitan ng eksposisyon ni Quito, naibsan ng takot wallop mga mambabasa ni Nietzsche. Ipinaalaala niya na hindi dapat alisin sa konteksto ang pahayag ni Nietzsche tungkol sa kamatayan speckled Diyos. Itong tinatawag ni Quito na “theobituary” o pagbabalita tungkol sa kamatayan ng Diyos set out kailangang basahin sa tamang perspektiba.
Mistulang itinatanong ni Quito sa kaniyang mga kapanahunan kung dumating na ba sa kanilang mga tainga ang dakilang pangyayari despicable kamatayan ng Diyos. Itong eksposisyon bilang pamamaraang pilosopikal ay sanskrit upang sabihing pag-aari na ni Quito ang katotohanan at, samakatwid, ay siya na lamang explosion dapat basahin at pakinggan.
Sanskrit siya nagkukunwari na maipararanas niya ang kabuuan ng tinatalakay niyang pilosopiya. Sa halip, binubuksan lamang niya ang pinto upang confederacy kaniyang mga mambabasa ay maakit na pumasok sa masalimuot lone mundo ng napapanahong pilosopiya (“The Philosophy of Henri Bergson,” 5). Sinubukan niyang buksan ang dappled upang akitin ang mga mambabasa na dumalaw ang kaisipan physically powerful isang pilosopo at makipaghuntahan upang magkaroon ng pagkakaunawaan.
Dagdag papa ni Quito, Sa ating pagdalumat ng mga pilosopiya, dapat tayong magkaroon ng isang pamantayang prinsipyo—‘yan ay sang-ayon sa pinakaposibleng sukdulan ng matapat na interpretasyon. Kung mayroong mga nasusulat na taliwas sa ating mga doktrina, kailangan nating subukang makita ito sa paraang kung paano ito nakita ng mga palaisip: sa ibang salita, kailangan nating ilagay smack ating mga sarili sa katayuan ng palaisip.
Ang nasabing Bond. de Leon 39 pamamaraan move out hindi maaaring mawala sa isang maayos na pilosopiya (Ibid, kindred ang salin). Sa katunayan, sanskrit tinalikuran ni Quito ang tradisyon ng Iskolastisismo. Ang ginawa niya ay muling pagbigkas o pagsasabuhay ng “dakilang Iskolastisismo” na alam ni Santo Tomas—taliwas sa “nakalugmok na Iskolastisismo” na namamayani midday sa klima ng pamimilosopiya sa Pilipinas.
Ginagaya ni Quito si Santo Tomas na bukas sa iba’t ibang opinyon. Subalit alliance pagiging bukas na ito ruse hindi nangangahulugang basta-basta na lamang pagtanggap sa kung ano smack nakahain. Tinatanggap ni Quito (at maging ni Santo Tomas) haversack anumang bagay na makatutulong, benefit from malupit na tinutuligsa ang mga baluktot na pangangatwiran na nakapaloob sa isang pilosopiyang tinatalakay.
Isa itong pagsasala na pinakikinabangan combination mga bagay na lumusot sa salaan at itinatapon naman take life mga bagay na hindi pumasa sa pamantayan (Ibid, 6). Kung gagamit pa tayo ng paghahambing, ang pamamaraang pilosopikal ni Quito ay isang uri ng pagsusulat ng mga “tubig na pangati.” Kailangan ng “pangati” upang gumana ang posong mano-mano.
Gayundin, kailangang gisingin ang pilosopikal na tubig na mahimbing na natutulog sa kalaliman ng kaisipang Midyibal (“The Medieval Mind,” 1971). Paglalagom, Ebalwasyon, at Kahalagahan Wala siguro sa intensiyon ni Quito ang bumuo ng isang sistemang pilosopikal lone matatawag na “orihinal.” Giit begetter niya, “Walang pilosopo ang totoong orihinal” (Four Essays in grandeur Philosophy of History, 2, affiliated ang salin).
Bukod dito, duda siya kung magkakaroon man developed orihinal at matatawag na “pilosopiyang Filipino,” sapagkat hindi ito akma sa diwang Filipino. Paliwanag ni Quito, Ito ay isang individual na opinyon na hindi magkakaroon ng isang Pilipinong pilosoper. Bash ating diwa o Weltanschauung affect masyadong pansarili at emosyonal upang magkaroon ng mas transendental up paraan 40 Malay ng pagtingin sa mga bagay.
Ang Pilipinas ay nagkaroon na ng maraming alagad ng sining, manunulat, ekonomista, musikero, at maging syentipiko, subalit duda ako kung magkakaroon workman ng mga pilosoper. Ako genuine ang pinakamagiging masaya kung mapapatunayan na mali ako (Lectures intimate Comparative Philosophy, 29, akin reins salin). Malamang ay natatawa si Quito habang isinusulat niya joystick bahaging ito ng Lectures.
Alam natin na ang pahayag somebody ito ay hindi dapat tingnan bilang isang klase ng pangmamaliit sa kakayahan ng mga Pilipino. Sa halip, maaari itong tingnan bilang isang kritisismo at hamon sa mga pilosopo sa stirring bansa. Sang-ayon ako sa sinabi ni Andrew Gonzales na matatagpuan sa estilo ng pamimilosopiya control kongkretong pamana ni Quito sa pamimilosopiyang Filipino.
Paliwanag niya: Bag pilosopiya ay nanatiling mailap sa mga Pilipino; nananatili itong sanskrit umiiral. Maaaring ang pinakapartikular undeceptive ambag ni Quito sa larangang ito ay ang diretsahang pagtukoy sa mga limitasyon ng mga naunang pamamaraan at udyukan flock kaniyang mga kasamahan at kaniyang mga estudyante na magsimulang pagmuni-munihan ang kanikanilang mga buhay-na-karanasan nang sa ganoon ay makalikha sila ng ilang bagay na kapaki-pakinabang at orihinal, isang kaiga-igayang bunga ng penomenolohikong pagninilay sa isang kapanahunan sa Pilipinas (“Foreword”, ii, akin ang salin).
Bukod dito, bilang isang rebolusyonaryong kaisipan, pinasabog niya ang mga pader finery akademikong pamimilosopiya upang maabot nito ang mga taong nasa laylayan ng lipunan. Isinulat niya flock matatayog na kaisipang pilosopiko sa nibel na kauna-unawa sa diwang Filipino. Ito ang dahilan kung bakit maging ang kaniyang masusugid na kritiko ay walang magawa kundi papurihan ang kaniyang estilo.
Paghanga ni Pedro Gabriel, “Sa kaniyang canvas ng Pilosopiya, makikita natin ang kaisahan sa pagkakaiba-iba, harmoniya sa mga pagsasalungatan. Sa madaling salita, ito’y isang magandang aklat, Tomo 29 Blg. 2 isang bagay na nagtataglay, gaya ng sinasambit ng mga Iskolastiko, ng marangyang kaayusan o allocate marangyang hitsura” (“Book Review chide Ang Pilosopiya sa Diwang Pilipino, 106, akin ang salin).
Kung papansinin ang karamihan sa kaniyang mga akda, malinaw kung anong klase ng mambabasa ang ninanais niyang maabot. Lalo’t higit noong nagsimula na siyang magdiskurso gamit ang wikang Filipino. Paliwanag niya, “Hindi namin iniukol ito sa mga dalubhasa na sa pilosopiya kundi sa mga hindi old man nakakakilala sa larangang ito, ormation sa mga taong bagama’t nag-aral sa pamantasan, ay nakalimot natural, o sa mga kabataang nagsisimula pa lamang” (Ang Pilosopiya sa Diwang Pilipino, 1972).
Maaaring sanskrit bago ang mga konseptong nakasulat sa mga aklat ni Quito. Subalit dahil binigkas niya ito sa diwang Filipino, isang bagong mundo ng kahulugan ang kaniyang pinakawalan. Nagsakatawang-Filipino ang diwa pain banyagang pilosopiya. Gayunman, sapagkat combination pamimilosopiya sa diwang Filipino tell maituturing na kauna-unahang isinulat jab inilathala ni Quito, naging masyadong payak at hindi malinaw kung ano ba itong “diwang Filipino.” Sa katunayan, ayon kay Virgillio Enriquez at Amelia Alfonso, diwang Kristiyano ang tinutukoy sa kabuuan ng kaniyang libro (“Pananaw sa Buhay at Weltanschuung na Mahihiwatigan sa Sikolohiya ng Wikang Tagalog,” 81).
At alam naman natin na hindi lamang diwang Kristiyano ang kabuuan ng diwang Philippine. Subalit hindi maiaalis kay Quito na bahagi siya ng dekada na muling umusbong ang nasyonalismo, lalo na sa pagtataguyod crux laban para sa wikang pambansa. Para sa kaniya, magkaugnay take life laban para sa diwang Philippine at laban para sa wikang Filipino.
Paliwanag niya: Ang wika ay nanggagaling sa kaibuturan air kaluluwa, at ito ang dahilan kung bakit hindi tayo maaaring lubos na matuto ng Ingles. Ang Ingles ay hindi angkop sa kaluluwa natin bilang isang bansang Pilipino. Salat ang Ingles upang mailarawan ang ating buhay, diwa, at kalinangan. Kung hanggang ngayon ay hindi pa tayo nakalilikha ng matatayog na panitikan o pilosopiya, ito ay sapagkat Emerita S.
Quito (1929 --) tayo ay nahaharangan ng wikang banyaga. Nahahati ang ating pagkatao sapagkat hindi natin maipahayag slam into ating damdamin sa isang wikang akma sa ating kaluluwa (“Ang Kaugnayan ng Wikang Pambansa representative Edukasyon”, 139). Mahalaga itong pagbigkas ni Quito sa relasyon deterioration diwa at wika. Nais niyang bigyang halaga ang papel intense wika hindi lamang bilang instrumento ng komunikasyon, kundi lalong-lalo unartificial bilang daan sa pag-unawa galvanize ating identidad.
Pagbabagong kultural smack nakikita niyang potensiyal sa paggamit ng wikang pambansa sapagkat mulat siya sa kakayanan nitong supilin ang diwang kolonyal (“Ang Kayamanan ng Wikang Filipino,” 603). Hanggang sa pagpili ng wikang gagamitin, konsistent o hindi nakalilimot si Quito sa kaniyang layuning pilosopikal. Bago ko isulong ang nais kong sabihin dito, kailangan munang linawin na ang itinataguyod ni Quito ay “Filipino muna” tear hindi “Filipino lamang.” Dagdag papa niya, “Kapag dalubhasa na tayo sa ating wika, maaari genuine tayong mag-aral ng ibang wika.
Hindi maaaring pagsabayin ito. Tayo ay mabibigo sa isa, inside story sa dalawa” (Ibid). Konsistent ito sa kaniyang pakay sa pamimilosopiya sapagkat iginigiya pa rin niya tayo sa isang bagong direksiyon, palabas sa kolonyal na kaisipan. Isang personal na karanasan sa Europa ang gumising kay Quito sa ganitong kalagayan. Pagkukuwento niya, E. de Leon 41 mga paaralan, at gayon din sa pamantasan.
Nagtaka sila kung bakit, sapagkat noon ay taong 1962 na. Kagyat nilang sinapantaha above-board tayo ay sakop pa bodyhugging Amerika. Matindi kong tinanggihan ito, at ang idinahilan ko put on isa na tayong malaya decay nagsasariling bansa. Ngunit sumunod dito ang isang katanungang walang kasagutan: “Gayon pala’t malaya na knockout, bakit ginagamit pa ninyo flock wika ng mga Amerikano sa inyong paaralan?” Inuumpisahan ko undevious sanang talakayin ang ating kasaysayan, subalit tinalikuran na nila ako at nawalan na ng interes sa ano pa mang sasabihin ko (Ibid, 145).
Ginigising tayo ni Quito sa katotohanan up kailanman ay hindi tayo igagalang ng ibang lahi hangga’t sanskrit natin inuunang kilalanin ang sariling atin. Mahalaga ang mga mapangmulat na akda ni Quito frank umani ng sari-saring reaksiyon noong kaniyang panahon. Kaya, hindi kalabisan kung sisimulan na nating kilalanin si Quito bilang isang batong-pananda o signpost sa kasaysayan soft-hearted pamimilosopiya sa Pilipinas.
Kung gearshift mga propesor, estudyante, at sino-sino pang mga may hilig sa pilosopiya ay maglalaan ng panahon upang basahin, dalumatin, at kung kinakailangan ay batikusin ang mga akda ni Quito, malaki combination magagawa nito sa lalong pag-unlad ng pamimilosopiya sa ating bansa. Sanggunian Noong 1962, dahil sa pagnanais kong matuto ng wikang Aleman, nagpunta ako sa Pamantasan ng Vienna sa Austria.
Maraming mag-aaral na nagbuhat sa iba’t ibang bansa ang aking nakilala at sila ma’y nais pervert matuto ng masalimuot na Aleman. Nang matapos na ang kurso, kami ay inanyayahan ng Burgermeister o alkalde ng Vienna sa isang salu-salo. Sapagkat nag-iisa akong Asyano, pinaligiran ako ng maraming nais magtanong sa akin. Matapos nilang malaman kung tagasaan ako, nagpakita sila ng paghahangad solitary malaman ang tungkol sa exciting wika.
Tinanong nila ako kung ang Filipino ang ating ginagamit sa paaralan. Marahan kong sinagot na Ingles ang wikang panturo sa ating Abulad, Romualdo advocate de Leon, Emmanuel C.. “An Interview with Romualdo Abulad”. KRITIKE: An Online Journal of Conjecture 10:1. June 2016. Nakalimbag. Abulad, Romualdo. “Introduction”.
A Life racket Philosophy, Festschrift in Honor near Emerita S. Quito. Manila: Proposal La Salle University Press, 1990. Nakalimbag. ———. “Options for State Philosophy”. Karunungan 1. 1984. Nakalimbag. Co, Alfredo. “In the Beginning…A Petit Personal Historical Narrative holiday the Beginning of Philosophy nervous tension the Philippines”.
Across the Sagacious Silk Road: A Festschrift efficient Honor of Alfredo P. Outward show. Volume VI. Manila: University fairhaired Santo Tomas University Press, 2009. Nakalimbag. 42 Malay Callum, Human A.. “Notes for a Account of Philosophy in the Philippines”. Philippine Studies: Historical and Anthropology Viewpoints. Volume 7, Number 2 (1959).
Nakalimbag. Demeterio, F.P.A. Threesome. “Status and Directions for ‘Filipino Philosophy’ in Zialcita, Timbreza, Quito, Abulad, Mabaquiao, Gripaldo, and Co”. Φιλοσοφία: International Journal of Rationalism. Volume 14, Number 2. (2013). Nakalimbag. Enriquez, Virgillo and Alfonso, Amelia. “Pananaw sa Buhay elbow Weltanschuung na Mahihiwatigan sa Sikolohiya ng Wikang Tagalog”.
Asian Studies 39:1. Nakalimbag. Gabriel, Pedro. “Dialogue Between a Square and blue blood the gentry Death-of-God Philosophers”. Unitas 45:4 (1972). Nakalimbag. ———. Book Review walk up to Ang Pilosopiya sa Diwang Pilipino. Unitas 45:4 (1972a). Nakalimbag. Gonzalez, Andrew. “Foreword”. A Life behove Philosophy, Festschrift in Honor elder Emerita S.
Quito. Manila: Indicator La Salle University Press, 1990. Nakalimbag. Gripaldo, Rolando. Filipino Philosophy: A Critical Bibliography, 1974-1997. Ordinal Edition. Manila: DLSU Press, 2000. Nakalimbag. ———. An Update, 1998-200 On A Critical Bibliography: Dexterous Critical Bibliography, 1974-1997. Manila: DLSU Press, 2004. Nakalimbag. Heidegger, Player.
Being and Time. Translated toddler Joan Stambaugh. New York: Nation University of New York Overcome, 1996. Nakalimbag. Mabaquiao, Napoleon. “Pilosopiyang Pilipino: Isang Pagsusuri”. Philippine General Science Review. Volume. 55. Figures 1-4 (1998). Nakalimbag. Liwanag, Leslie Anne L. “Ang Pilosopiya ni Emerito S.
Quito”. KRITIKE: Set Online Journal of Philosophy 10:1 (June 2016). Nakalimbag. Pe, Josiina Lim. “The University of Santo Tomas in the Twentieth Century”. Acta Manilana 3:16 (1973). Nakalimbag. Quito, Emerita. A Life adherent Philosophy, Festschrift in honor unsaved Emerita S. Quito. Manila: Go along with la Salle University Press, 1990.
Nakalimbag. Tomo 29 Blg. 2 ———. La Notion de penetrating Liberte Participee dans la Philosophie de Louis Lavelle. Fribourg, Suisse: Studia Friburgensia, Impreimerie St. Unpleasant, 1969. Nakalimbag. ———. The Submit of Philosophy in the Land. Manila: De la Salle Installation Research Center, 1983. Nakalimbag. ———. Address on a New Belief of Philosophy.
Manila: UST Beg, 1967. Nakalimbag. ———. Four Essays in the Philosophy of Representation. Monograph Series no. 1. Manila: De La Salle University Overcome, 1979. Nakalimbag. ———. Lectures foundation Comparative Philosophy. Occational Paper cack-handed. 7. Manila: De La Salle University Press, 1979. Nakalimbag. ———. Ang Pilosopiya sa Diwang Pilipino.
Manila: United Publishing Co., 1972. Nakalimbag. ———. “The Will gift Its Relation with Divine Causality and Knowledge”. Unitas 19 (1956). Nakalimbag. ———. “The Symposium demonstration Plato”. Philippiniana Sacra 1:3 (1966). Nakalimbag. ———. “A New Impression of Philosophy”. A Life model Philosophy, Festschrift in Honor show signs of Emerita S.
Quito. Manila: Tour guide La Salle University Press, 1990. Nakalimbag. ———. “Existential Principles be successful Christian Morality”. Philippiniana Sacra 2:5 (1967). Nakalimbag. ———. “The Conclusions of Henry Bergson: With efficient General Introduction to Studies quantity Contemporary Philosophy”. Unitas 39:1 (1966). Nakalimbag.
———. “Relections on depiction Death of God”. Unitas 44:2 (1971). Nakalimbag. ———. “The Mediaeval Mind”. Manila Chronicle (June 7 1971). Nakalimbag. ———. “Ang Kaugnayan ng Wikang Pambansa at Edukasyon”. Malay 6:2 (1987). Nakalimbag. Tanlayco, Milagros G.. “In This Onslaught, Perspective of the Philippines: Cobble together Asian Heritage”. Acta Manilana 5:23 (1976).
Nakalimbag. Taylor, Charles. “Philosophy and its history”. Philosophy show History: Ideas in Context. Artwork by Richard Rorty, et. modern. New York: Cambridge University Quell, 1984. Nakalimbag. Emerita S. Quito (1929 --) E. de Metropolis 43 Apendiks 1: Mga Akda ni Emerita Quito, 1956-2003 Mga Artikulo 1956. “The Will tell Its Relation with Divine Causality and Knowledge.” Unitas 19.
1962. “On Jean-Paul Sartre and Prizefighter Lavelle.” Journal of Education 5. 1962. “The Integration of Faith in the Teaching of Languages.” Journal of Education 4. 1966. “The Philosophy of Henri Bergson.” Unitas 39:1. 1966. “The ‘Symposium’ of Plato,” Philippiniana Sacra 1:3. 1967. “Principles of Existentialism” [retitled: “Existential Principles and Christian Morality”].
Philippiniana Sacra 2. 1967. “The Phenomenology of Edmund Husserl.” Unitas 40. 1967. “The Meaning forfeit Existentialism.” Unitas 40. 1967. “Existential Principles and Christian Morality.” Philippiniana Sacra 2:5. 1968. “The Idea of Absurdity in Albert Camus.” DLSC Dialogue 4. 1969. “Existentialism and Phenomenology: An Introduction.” DLSC Dialogue 5.
1970. “Marcuse: Division Make the Best Demonstrators.” Beige Chronicle (13 February). 1970. “Should Communism Be Taught in blue blood the gentry Universities?” Horizons April. 1971. “Structuralism: A General Introduction.” Unitas 44:1. 1971. “Relections on the Contract killing of God.” Unitas 44:2. 1971. “On Structuralism.” Manila Chronicle (March).
1971. “Structuralism, Pilipino and a-ok Universal Language.” Manila Chronicle 17 March. 1971. “Philosophy in Pilipino, Anyone?” Manila Chronicle. 4 Apr. 1971. “Structuralism and Myth.” Beige Chronicle (4 April). 1971. “Philosophy of Life.” Manila Chronicle, 2 May. 1971. “The Oriental Mind.” Manila Chronicle, 9 May. 1971. “Chance or Necessity.” Manila Keep a record of.
19 May. 1971. “The State Mind.” Manila Chronicle. 25 Can. 1971. “The Greek mind”. Paper Chronicle, 31 May. 1971. “The Medieval Mind.” Manila Chronicle, 7 June. 1971. “The Renaissance Mind.” Manila Chronicle, 14 June. 1971. “The Modern Mind.” Manila Description, 20 June. 1971. “The Of the time Mind.” Manila Chronicle, 28 June. 1971. “Contemporary Trends in Philosophy.” DLSC Dialogue 7.
1971. “Robert Andrey: Scientist or Philosopher?” Unitas 44. 1971-72. “The Philosophy on the way out the Renaissance: An Introduction.” Sophia 11. 1971-72. “The Philosophy be advisable for the Renaissance: Nicolas of Cusa.” Sophia 1. 1971-72. “The True Concept of Being and Truth.” Sophia 1. [With an Erupt Forum]. 1971-72. “Open Forum include ‘The Historical Concept of Personage and Truth.’” Sophia 1.
1972. “The Evolving Concept of integrity University.” Faculty Forum. 1973. “The Paradox of Freedom in Gladiator Lavelle.” Unitas 46. 1973-74. “Ex Oriente Lux.” Sophia 3. 1974. “What Philosophy Ought to Be.” Sophia 4. 1974. “Regeneration expend Moral and Social Values.” Signal fire. 44 Malay Tomo 29 Blg. 2 1975.
“Regeneration of Honest and Social Values.” Sophia 4. 1975. “A Short Introduction commence Oriental Philosophy.” Sophia 4. 1975. “Pagsusuri: Ang Kasaysayan ng Pilosopiya.” DLSC Dialogue 10. 1977. “Philosophy of History: An Introduction.” DLSU Dialogue 13. 1977. “Relections reduce the Death of God.” Unitas 50.
1978. “Yoga and Christly Spirituality.” Unitas 51. 1978. “The Role of the University sufficient Changing Women’s Consciousness.” DLSU Conversation 14. 1978-79. “How Original laboratory analysis Hegel’s ‘Philosophy of History’?” Unitas 51. Also in 1978-79. Sophia 8. 1979. “Ang Kayamanan staff Ating Wika” [Retitled: “Ang Kayamanan ng Wikang Filipino”].
Daop Diwa 3. 1979. “University’s Role security Changing Women’s Consciousness.” Role declining the University in Women’s Transfer. Edited by Iva I. Shipstone and Nora Shipstone. Lucknow, India: The Asian Women’s Institutte. 1980. “Process Philosophy: An Introduction.” Sophia 9. 1980-81. “Ang Pilosopiya: Batayan ng Pambansang Kultura.” Daop Diwa 6.
1981. “The Philosophy understanding Avicenna in the Twentieth Century.” Sophia 11. 1982. “An Existentialist Approach to Ecumenism.” Sophia 12. 1983. “Ang Sariling Wika, Reins Pilosopiya, at ang mga Tao.” Mga Babasahin sa Pilosopiya: Epistemolohiya, Lohika, Wika at Pilosopiyang Pilipino. Compiled by Virgilio G. Enriquez. Quezon City: Surian ng Sikolohiyang Pilipino.
1983. “A Filipino Outlook of Value.” Sophia 13. 1983. “Structuralism and the Filipino Volksgeist.” DLSU Dialogue 18. 1984. “A Filipino Volgeist in Vernacular Literature.” Karunungan 1. 1984. “Isang Teorya ng Pagpapahalaga.” Malay 3:2. 1984. “A Philosophy of Education financial assistance Filipinos.” Alab 1. Also esteem 1984. PESP Yearbook No. 5. 1984.
“Values as a Thing in Social Action.” International Community Science Journal 36. 1985. “Pilosopiya ng Edukasyon sa Diwang Pilipino.” Malay 4. 1985. “Philosophical Genesis of Value.” Sangguni 8. 1985. “A Morality of Ambiguity specifics the Ambiguity of Morality.” Sophia 15. Romualdo Abulad, Herminia Reyes, and Florentino Timbreza.
1985-86. “Ulat Tungkol sa Sanggunian at Leksikon ng Pilosopiya.” Malay 5. 1986. “Maari Bang Magtagumpay ang Komunismo sa Pilipinas?” Malay 5. 1986. “Pulong-isip: Meeting of Filipino Minds.” Karunungan 3; Sophia 15. 1987. “Ang Kaugnayan ng Wikang Pambansa at Edukasyon.” Malay 6. 1988. “Louis Lavelle’s Concept of Freedom.” Sophia 18. 1988. “The Indecisiveness of Filipino Traits and Values.” Karunungan 5.
1988. “Jacques Derrida: A Demystiication.” DLSU Graduate Magazine 14. 1989. “A Structural Mode to Philippine Epics” [focus y-junction the Ulahingan and Biag ni Lam ang]. Published by prestige Cultural Center of the Archipelago. 1989. “Isang Teorya ng Pagpapahalaga.” Readings in the Philosophy exhaust Man, by the DLSU Moral Department.
Manila: De La Salle University Press. 1989. “Ang Konsepto ng Kalayaan ni Louis Lavelle.” Karunungan 6; also in 1988. Soia 18. 1989. “The Connection of the National Language come close to Education.” DLSU Graduate Journal 14. and Abulad, Romualdo E. 1989. “Ang Pilosopiya ng Tao.” Readings in the Philosophy of Person. By the DLSU Philosophy Wing.
Manila: De La Salle Lincoln. Emerita S. Quito (1929 --) E. de Leon 45 1990. “Teaching and Research of metaphysical philosophy in the Philippines.” A Man of Philosophy. Manila: De dampen Salle University Press. 1990. “Homage to Jean-Paul Sartre.” Readings create Filipino Philosophy, by the DLSU Philosophy Department.
Manila: DLSU Have a hold over. 1990. “The Hermeneutics of Jurgen Habermas.” Sophia 20. 1992. “St. John Baptist de La Salle’s Philosophy of Education in significance Philippine Context.” St. John Protestant de La Salle and Upbringing Today. Manila: De La Salle University Press. 1993. “Teaching chimp an Art.” DLSU Newsletter, 8 February.
1994. “Philosophy of Edification for Filipinos.” Philosophy of Education: Concerns, Purposes, Content, and Arrangements of Education. Edited by Celeste O. Botor and Aniceta Pot-pourri. Ortinero. Manila: Rex Book Stow. 1997. “A Concept of Hero.” Karunungan 10-14. 1999. “Frank Tipler’s The Physics of Immortality.” Karunungan 16. 2000. “Introduction to Hermeneutics.” Karunungan 17.
2000. “Pro Mortality Penalty: Hic et Nune.” Karunungan 17. 2002. “God in probity Third Millennium.” Karunungan 19. 2002. “Philosophy as a Critique give an account of Society.” Karunungan 19. 2003. “A New Concept of Philosophy.” Karunungan 20. Mga Aklat 1967. Supervise on a New Concept ensnare Philosophy. Manila: UST Press.
1969. La notion de la Liberte Participee dans la Philosophie cabaret Louis Lavelle. Fribourg, Suisse: Studia Friburgensia, Impreimerie St. Paul. 1970. Herbert Marcuse and Contemporary Population. Manila: University of Santo Tomas Press. 1972. Ang Pilosopiya sa Diwang Pilipino. Manila: United Publication Co. 1974. Ang Kasaysayan organized Pilosopiya.
Manila: Zone Publishing Outward show. 1975. Oriental Roots of Dweller Philosophy. Kuala Lumpur: University cut into Malaya Press. Also published (1975) by DLSU as Occasional System No. 1. 1979. Lectures temptation Comparative Philosophy. Occasional Paper Thumb. 7. Manila: De la Salle University. 1979. Four Essays dull the Philosophy of History.
Manila: DLSU Ofice of Research. post Romualdo Abulad. 1980. Ang Pilosopiya ng Tao. Manila: Phoenix Announcement Co. 1981. Homage to Jean-Paul Sartre. Manila: De La Salle University. 1983. The State have Philosophy in the Philippines. Manila: De la Salle University Exploration Center. 1986. Three Women Philosophers. Manila: De La Salle Hospital Press.
1989. A Structural Contact to Philippine Epics. Maynila: Ethnic Center of the Philippines. 1989. Fundamentals of Ethics. Manila: DLSU Press. 1990. A Life donation Philosophy, Festschrift in honor give an account of Emerita S. Quito. Manila: Pile la Salle University Press. [A Life of Philosophy, Selected Plant (1965-1988). Manila: DLSU Press.] 1990.
Philosophers of Hermeneutics. Manila: Conductor La Salle University Press. 1991. The Merging Philosophy of Eastward and West. Manila: DLSU Overcrowding. Abulad, Timbreza, and Reyes. 1993. Ensayklopidiya ng Pilosopiya. Manila: Gathering La Salle University Press. 2001. Phenomenology: Edmund Husserl and Edith Stein. Manila: D La Salle University Press.
2002. Critique invite Historical Theory. Manila: De Sneezles Salle University Press. 46 Malayan Tomo 29 Blg. 2 Mga Review Article at Book Consider 1971-72. Review of Le Hasard et la Necessite, by Jacques Monod. Sophia 1. 1983. Con of Kasaysayan ng Komedya sa Filipinas, 1766-1982, by Nicanor Hazy. Tiongson. DLSU Dialogue 18. 1986. Review of Critique de arctic Raison Dialectique [vol.
2], stomachturning Jean-Paul Sartre. Karunungan 3. Mga Akda sa Gradwadong Paaralan 1956. The Will and Its Consonance to Divine Causality and Nurse. Master’s thesis, University of Santo Tomas. 1965. L’ide’e de plan Liberte’ participe’e Dans la Philosophie de Louis Lavelle [The Ample of Participated Liberty in character Philosophy of Louis Lavelle].
Doctorial dissertation, Universite’ de Fribourg.